اختصاصی مجله اسپا:
مراسم چای ژاپنی
ژاپن به عنوان یک پیشتازان و قدیمی ترین کشور های فعال در حوزه اسپا، با فرهنگ های گوناگون و متنوع، جایگاه ویژه‌ای برای بررسی و بازنگری دارد. فرهنگ و هنر ژاپن چیزی جدا از زندگی انسان ها و طبیعت نیست.
این تلفیق با شاخه های مختلف بودیسم و مکتب های جدیدتری چون ذن، تاثیر شگرفی بر سبک زندگی و فرهنگ مردم ژاپن گذاشته است. تاثیری که هنوز و در عصر حاضر نیز به قوت خود باقی مانده است. یکی از این فرهنگ های جالب و در عین حال پیچیده ژاپنی ها، مراسم چای است.
این مراسم در زبان ژاپنی به نام های مختلفی چون سادو، چانویو یا اوچا شناخته می‌شود. این مراسم سنتی-مذهبی با صرف چای سبز ژاپنی “ماچا” و شیرینی های سنتی ژاپنی که تلخی چایی را متعادل سازد، برگزار می‌شود.
این مراسم، صرفا به هدف نوشیدن چایی نیست، بلکه در درون خود به هدف شناخت زیبایی شناسانه و به قول ژاپنی ها تهیه یک لیوان چای از قلب، اتفاق می‌افتد.
نوشیدن چای مناسک خاص خودش را دارد. هر جنبش و ژست مهمان، معنی خاصی دارد که میزبان با دقت آن را در نظر دارد و سعی می‌کند امکانات خوشنودی مهمان را فراهم آورد.
در مراسم چای، با نظم حیرت انگیزی، کوچک ترین و ریز ترین حرکت ها از پیش تعیین شده و با معنی هستند، حتی زاویه قرار دادن چایی از دید مهمان، مهم است. این اهمیت برای برخی مهمان هایی که ویژه‌تر هستند، بیشتر می‌شود. این مهمان ها “شوکیاکو” نام دارند.
همانطور که پیش‌تر گفته شد، مراسم سنتی چای ژاپنی مراسمی است که در آن چای ماچا، چای پودری سبز ژاپنی، سرو می‌شود. اگرچه این چای در قرن ۸ از چین به ژاپن معرفی شده بود، اما تا اوایل قرن ۱۲ ژاپنی ها از آن مصرف نمی‌کردند.
قدمت این مراسم آیینی اما به قرن ۱۴ میلادی باز می‌گردد. به تدریج این مراسم ویژگی ها و خصوصیات مخصوص به خود را شناخت و گسترش یافت. مراسمی که در سکون و آرامش، درست شبیه نقاشی ها و صنایع دستی ژاپن بود.
کافی است یک بار در مراسم چای شرکت کرده باشید تا متوجه شوید، که این مراسم جلوه‌گاه هنر ژاپنی و نظم معنوی آن است. به عنوان هنر، مراسم چای به مثابه یک تقدیر از انواع هنر های اصیل ژاپنی، مانند سادگی در طراحی اتاق چای، نقاشی و خطاطی ها و در یک کلام احساس خلوص در لحظه است.
به زعم ژاپنی‌ها، این مراسم برگزار می‌شود تا ارتباط خاص بین مهمان و میزبان آرام و عمیق برقرار شود. اما ارتباط مهمان فقط به میزبان منتهی نمی‌شود. بین مهمان و سایر عناصر موجود مانند نقاشی، دکوراسیون داخلی، خوشنویسی، منظره و باغچه، گل آرایی، ذن و بودیسم و… هم زیستی هماهنگی وجود دارد.
هدف غایی مراسم چای، دستیابی به رضایت عمیق معنوی از طریق نوشیدن چای و تفکر ساکت است. در نگاه دیگر، این مراسم، جایی است که مهمان برای ساعتی سرگرم و آرام می‌شود. تهیه و سرو چای توسط شخص میزبان، به منزله احترام تلقی شده و رابطه بین میزبان و مهمان را صمیمی‌تر و عمیق‌تر می‌کند.
پرداخت به این موضوع با توجه به تاریخچه و جزییات قابل توجه این مراسم، در یک مطلب نمی‌گنجد بنابراین در مطالب بعدی با بررسی جزیی‌تر به زیبایی های هرچه بیشتر این فرهنگ و سنت ژاپنی پی می‌بریم.
